«Είμαι γιατί είμαστε» ήταν το κεντρικό μήνυμα της Αποφοίτησης της Μονάδας Κοινωνικής Επανένταξης
Στις 13/06/18 πραγματοποιήθηκε, στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα Μερκούρη» του Δήμου Αθηναίων, η ετήσια Τελετή Αποφοίτησης για τα μέλη της Μονάδας Κοινωνικής Επανένταξης. Συνολικά για τη φετινή χρονιά ολοκλήρωσαν το πρόγραμμα 14 άτομα.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ, κος Ευάγγελος Καφετζόπουλος ο Αντιπρόεδρος, κος Δήμος Φωτόπουλος, ο Γενικός Διευθυντής, Δρ.Αντώνιος Γκανάς, το μέλος Δ.Σ. κος Γεώργιος Παναγής και πλήθος συγγενών και φίλων της Επανένταξης. Η αποφοίτηση έλαβε μέρος σε ιδιαίτερα συγκινησιακό κλίμα.
Αυτό που δεν μπορεί όμως να μεταφερθεί αμιγώς από την εκδήλωση αυτή είναι το συναίσθημα που διακινείται στο χώρο της Μονάδας και η μεγάλη μας χαρά τη μέρα αυτή που μπορέσαμε να σταθούμε όλοι μαζί με τους ανθρώπους αυτούς και να τους επιβραβεύσουμε για το σκληρό αγώνα που έδωσαν απέναντι στον εθισμό τους αλλά και απέναντι στον ίδιο τους τον εαυτό πολλές φορές.
Στη Μονάδα Κοινωνικής Επανένταξης πιστεύουμε ακράδαντα πως για να μπορέσει κάποιος να ξαναχτίσει από την αρχή τον εαυτό του πάνω σε πιο υγιείς βάσεις, θα πρέπει να μάθει να σχετίζεται με τους άλλους, θα πρέπει να μάθει να εμπιστεύεται και να ζητά βοήθεια, να αναγνωρίζει τα λάθη και τις αδυναμίες του χωρίς να ντρέπεται και να φοβάται γι' αυτά, να μάθει να αγωνίζεται και να διεκδικεί. Όλα αυτά όμως είναι αδύνατο να συμβούν μέσα σε μια μοναχική πορεία. Η μεταμόρφωση έρχεται μέσα από το «μαζί» ή για να το θέσουμε διαφορετικά, μέσα από τη συνειδητοποίηση ότι «είμαι γιατί είμαστε».
Η θεραπεία ξεκινά μέσα από την ανάληψη της ευθύνης του εαυτού και των πράξεων σου και ολοκληρώνεται όταν μπορείς να αποδεχτείς και να σε αγαπάς, να σε φροντίζεις, με όλες σου τις ουλές και τις δυσκολίες, που όμως πια δεν είναι εμπόδιο αλλά η βάση για να προχωράς πιο σταθερά και σίγουρα. Άλλωστε όπως λέει και ο Ελύτης: «μόνο αυτός που παλεύει με το σκοτάδι μέσα του θα μπορέσει να έχει μεθαύριο μερτικό δικό του στον ήλιο»
Υπό το πρίσμα λοιπόν πολύ βαθύτερων ψυχικών διεργασιών, βρεθήκαμε όλοι εκεί για να γιορτάσουμε και να τιμήσουμε αυτούς τους ανθρώπους που τόλμησαν να κοιτάξουν ξανά όλους εμάς αλλά και τη ζωή τους κατάματα, συμβολικά την ενηλικίωση τους και την καινούργια σελίδα που τους ευχόμαστε να γράψουν στη διαδρομή τους. Ας ακούσουμε λοιπόν τη φωνή τους που δεν είναι πια ψίθυρος αλλά δύναμη και θέληση για ζωή ... με την ευχή το δικό τους παράδειγμα να βοηθήσει κι άλλους ανθρώπους να αλλάξουν τη ζωή τους και να βρουν το δικό τους δρόμο.
